Wanneer je een te hoge energierekening hebt ten opzichte van je inkomen, spreken we van energiearmoede. In Nederland ondervindt zo’n 10% van de huishoudens hier last van. Denk hierbij bijvoorbeeld aan eenoudergezinnen, alleenstaanden en aan huurders – die immers zelf hun huis niet kunnen of mogen verduurzamen.
Energiearmoede treft vrouwen bovendien harder dan mannen. 87% van de alleenstaande ouders in Nederland is vrouw, en ook alleenstaanden van 65 jaar en ouder zijn vaker vrouw dan man. Door de loonkloof verdienen vrouwen gemiddeld minder dan mannen, en ook alleenstaande vrouwen verdienen daardoor minder dan mannen in eenzelfde situatie. Deze groepen zijn daarom kwetsbaarder voor energiearmoede. Wanneer de energieprijzen stijgen, zullen vrouwen hierdoor eerder geraakt worden. Vrouwen leven bovendien gemiddeld gezien langer dan mannen, en zullen dus ook langer in (energie)armoede leven.
Vanuit de overheid zijn er verschillende subsidies voor het verduurzamen van huizen, bijvoorbeeld door het afstappen van gas of het aanschaffen van zonnepanelen. Met een kleinere portemonnee is het verduurzamen van een huis echter vaak ook met subsidie geen mogelijkheid. Onvoldoende toegang tot energie- en watervoorziening kan bovendien lijden tot gezondheidsproblemen, die weer effect hebben op het inkomen, waardoor gebruikers in een vicieuze cirkel terechtkomen.
Zonder aandacht voor het genderaspect binnen energiearmoede kan het probleem niet volledig opgelost worden. Het is belangrijk om meer aandacht te schenken aan alle factoren, naast de stijging van energiekosten, die bijdragen aan energiearmoede.
